Cinema Noir # 1 Drive

Drive (2011)

Σκηνοθεσία: Nicolas Winding Refn, Σενάριο: Hossein Amini

Πρωταγωνιστούν: Ryan Gosling, Carey Mulligan, Bryan Cranston, Oscar Isaac, Albert Brooks,

Παραγωγή: Michel Litvak

Η πρώτη ταινία που προβάλλεται από την παρούσα ενότητα είναι το Drive. Πρόκειται για ένα b-movie υψηλής αισθητικής που έφυγε από τις Κάννες με το βραβείο σκηνοθεσίας. Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Sallis (2005), το φιλμ συνδυάζει την εναγώνια αφήγηση με τη φιλοσοφημένη ματιά.

            Το στόρι έχει ως εξής: Ένας νέος άνδρας (Ryan Gosling) , δίχως όνομα υποδύεται τον Οδηγό που κάνει τρεις δουλειές για να τα βγάλει πέρα. Το πρωί εργάζεται ως βοηθός μηχανικού, το απόγευμα γίνεται κασκαντέρ σε ταινίες δράσης και ορισμένα βράδια γίνεται ο οδηγός διαφυγής ληστών. Ο Οδηγός συναντάει τους δράστες έξω από τον χώρο της ληστείας και τους παρέχει ένα πεντάλεπτο ως δική του εγγύηση για να τελειώσουν τη δουλειά. Σε περίπτωση αργοπορίας τους, φεύγει αφήνοντας τους στην τύχη τους. Το πρώτο δεκάλεπτο της ταινίας παρουσιάζει  αυτή την τρίτη δραστηριότητα και είναι από τις καλύτερες εισαγωγές που έχω δει.

Αφεντικό του στις δύο πρώτες δουλειές είναι ο Shannon (Bryan Cranston), ο οποίος έχοντας αναγνώσει το ταλέντο του πιτσιρικά στην οδήγηση, τον κακοπληρώνει προσδοκώντας να κερδοσκοπήσει από αυτόν. Με την πρώτη ευκαιρία τον συστήνει στον γκάνγκστερ Bernie Rose (Albert Brooks), με σκοπό την κερδοσκοπία από στημένους αγώνες οδήγησης. Παράλληλα, ο Οδηγός γνωρίζει τη νέα γειτόνισσα του, Irene (Carey Mulligan), η οποία ζει με το μικρό της γιο καθώς ο σύζυγος της Standard Gabriel (Oscar Isaac), είναι στη φυλακή. Ο Οδηγός ερωτεύεται την Irene, ενώ ο μικρός τον αποδέχεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα.

Το μπλέξιμο ξεκινά όταν ο Standard αποφυλακίζεται με την ελπίδα, για μια νέα αρχή. Ωστόσο η προστασία που απολάμβανε στη φυλακή έχει το τίμημα της, και πρέπει να πληρωθεί. Ο Standard οφείλει να κάνει μια ληστεία για να ξεχρεώσει, χρέος που στην αρχή αρνείται να πληρώσει, μέχρι που το πράγμα φτάνει στον εκβιασμό και σε έναν απειλητικό ξυλοδαρμό. Ο Οδηγός βρίσκει τον λουσμένο στο αίμα Standard στην είσοδο της οικοδομής, και αφού μαθαίνει τα μαντάτα του προτείνει να κάνει τη ληστεία με οδηγό τον ίδιο. Μέρος της συμφωνίας τους, είναι να μην μάθει τίποτα η Irene. Ωστόσο, τα πράγματα δεν κυλούν όπως τα είχαν σχεδιάσει και κατά τη διάρκεια της ληστείας ο Standard σκοτώνεται από ανθρώπους του βασικού διεκδικητή των χρημάτων, γκάνγκστερ Nino (Ron Perlman) και μεταξύ άλλων συνέταιρου του Bernie Rose. Ο Οδηγός διαφεύγει με τα χρήματα και η περιπέτεια ξετυλίγεται σαν κουβάρι στον περίπλοκο υπόκοσμο του Los Angeles.

Η μοναδικότητα του φιλμ έγκειται στη δισυπόστατη αφήγηση του. Επιφανειακά είναι μια φτηνή ιστορία ανάμεσα σε καλούς και κακούς, με μπόλικη βία, αγωνία και πιστολίδι. Στο βάθος είναι ένας ζοφερός στοχασμός πάνω στη θέση του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου, στις παραγωγικές σχέσεις, στον τρόπο χρήσης του ταλέντου, στη μοναξιά και στην τύχη που έχει ο παράφορος έρωτας σε μια μεγάπολη. Η ερμηνεία του πρωταγωνιστή είναι μοναδική, ενώ τα δάνεια που πήρε από αντίστοιχες ερμηνείες του Steve Mc Queen ξεπληρώνονται με το παραπάνω. Η μουσική που ντύνει το φιλμ είναι βουτηγμένη στην αισθητική των 80’s με το Nightcall των Kavinsky &Lovefoxxx να ξεχωρίζει. Οι στιγμές που οδηγά, δίνουν τον τόνο σε μια εντυπωσιακή αφήγηση, σκηνοθετημένη με τέτοια μαστοριά που τονίζει εμμέσως πλην σαφώς, την σπουδαιότητα του αστυνομικού μυθιστορήματος ως σύγχρονης καλλιτεχνικής  έκφρασης.