Πάνος Ιωαννίδης
Minima Literaria
ωδή στον T.W. Adorno
ζωές
που δεν γνώρισα τους ανθρώπους τους
έρχονται
και με βρίσκουν
στο
δρόμο στα όνειρα στα κρίματα
ρίχνουν
αλάτι με χάρη στις πληγές μου
ζητώντας
τα ρέστα
για τον κλεμμένο χρόνο τους
για τον κλεμμένο χρόνο τους
πληρώνω
με μελάνι τα δανεικά
γράφω
σημαίνει καρπώνομαι
τα
βλέμματα που χάνονται στο κενό
τα
σπέρνω στο χαρτί
συμβατικό,
ηλεκτρονικό ή ανακυκλώσιμο
αδιάφορο
για
να ανθίσουν νόθες ιστορίες
στα
ενδιάμεσα της φθαρμένης ζωής
έτσι
δίνω αίμα
στις
αύρες που χάθηκαν
δεν
θέλησαν δεν κατάφεραν ούτε χρειάστηκαν
να κάνουν
τα δέντρα να χορέψουν
μύλος
που γυρίζει δίχως νερό η συγγραφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου