Πάνος Ιωαννίδης
περί γλώσσας
μέσα σε μια
μυστική σπηλιά ένα αβγό σπάει σε κομμάτια, ξεπετιέται ένα ον που πόνο στου
ποιητή το μάτι φαίνεται, τρέχεις και το χαϊδεύεις πριν το πιεις μονορούφι· κάνεις
μετά μικρές γαργάρες τις λέξεις καθώς μόλις έχεις βρει τη γλώσσα σου. Αν έχεις ήδη
ξεκινήσει το ταξίδι σου ακόμη καλύτερα. Αν όχι ποτέ δεν είναι αργά.
Η γλώσσα είναι για τον συγγραφέα ότι
το γονιδίωμα για τον άνθρωπο. Έχει μοναδική υπόσταση καθώς παράγεται μόνο στο
πολυδιάστατο στοιχείο που λέγεται πνεύμα του. Η γλώσσα είναι μια μικρή φωτιά
που φωτίζει τον δρόμο του συγγραφέα καίγοντας του όμως και τα σωθικά. Η γλώσσα είναι
ο καθρέπτης που λέει στον συγγραφέα πάντα την αλήθεια για την περίπτωση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου