Ποιήματ@ Έρωτες

Πάνος Ιωαννίδης

Έρωτες

δυο φύλλα πέφτουν από την κερασιά

ξεγελάν τον άνεμο σμίγουν

σε έναν καρπό

ένα αγόρι ένα κορίτσι

 μαλώνουν στον δρόμο

γλείφοντας πληγές του χρόνου

στη χαμένη σχεδία του παρόντος μας

το πρόσωπο μου χάνεται στην καρδιά σου

το κορμί σου εισβάλλει στο πνεύμα μου

οι στιγμές σου γράφουν το μέλλον μου

   το παρελθόν μου δείχνει τα βήματα σου

μπαλκόνι στο αυτοκίνητο του

δάσος στο υπόγειο της

αντικρίζουν τα μάτια τους

ραντεβού στους βυθούς

που οδηγούν στα μπλε σύννεφα

εκεί το αίμα συνεχίζει να κυλάει