Ποιήματ@ Στιγμές

Πάνος Ιωαννίδης

Στιγμές

μια πεταλούδα βγαίνει από το στόμα σου

πολύχρωμα χαϊδεύει τα μάτια μου

και χάνεται στο ανοιχτό παράθυρο

νερό κυλάει σε υπόγεια ποτάμια

όπου πηγάζει το αίμα μας

σπηλιές αόρατες της Ζωής

εκεί η ηδονή εκεί η οδύνη

αρκετοί και αρκετές μου είπαν

ότι ξέρω να ζω τις στιγμές

ίσως γι αυτό με ξεχνά η Ιστορία

όπως το καράβι το κρυμμένο λιμάνι

όπως ο ποιητής τον σβησμένο φάρο

οι στιγμές πλέκουν την ύλη

πλανητών πνευμάτων

παιδιά που βλέπουν το όνειρο

 ζώα που μυρίζουν λεία

στιγμές κεντούν στα κορμιά

φανερές διαδρομές  στου Έρωτα το μάτι

στα μονοπάτια τους θα βρεις

απομεινάρια από τον κλεμμένο σου χρόνο
υπόλοιπες αγάπες της καλής συνέχειας