Cinema Noir#7 21 Grams

21 Grams

Σκηνοθεσία: Alejandro González Inarritu

Πρωταγωνιστούν: Sean Penn, Benicio del Toro, Naomi Watts

Σενάριο: Guillermo Arriaga

Παραγωγή: Alejandro González Inarritu, Robern Salerno

Και ψυχή

ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν

εις ψυχή

αυτή βλεπτέον:

τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέπτη

Γ. Σεφέρης (Μυθιστόρημα, Στροφή Δ)

Λέγεται ότι όταν πεθαίνει ο άνθρωπος  21 γραμμάρια πεταρίζουν από το σώμα του, προς το κενό του χαμένου χρόνου. Που πηγαίνουν αυτά, ρωτάει ο σπουδαίος Alejandro González Inarritu, στο δεύτερο μέρος της Τριλογίας του Θανάτου (τα άλλα δύο είναι το Amores Peros και το Babel). Και αν πηγαίνουν κάπου συγκεκριμένα, π.χ. σε κάποιο άλλο σώμα μέσω μιας μεταμόσχευσης καρδιάς, πως επιδρούν στον άνθρωπο;

        Όπως και στις δύο άλλες ταινίες της τριλογίας, η παράλληλη αφήγηση ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους, με τυχαίο ή συμβατό τρόπο αδιάφορο, συγκλίνει προς ένα κοινό σημείο. Την Τραγωδία του Ανθρώπου. Εδώ, ένας άντρας με ασθενική καρδιά (Sean Penn) μετράει τις τελευταίες μέρες του, προσδοκώντας το ανέλπιστο, περιμένοντας το θαύμα. Το οποίο λαμβάνει τη μορφή ενός θανατηφόρου τροχαίου που σκοτώνει έναν τυπικό μεσοαστό Αμερικανό οικογενειάρχη και τις δυο του κόρες. Δράστης είναι ένας άντρας που μπαινοβγαίνει στις φυλακές από μικρός και έχει καταφέρει να βρει την σωτηρία του στον Χριστό, ο οποίος καθορίζει πλέον σύμφωνα με τον ίδιο τη ζωή του (Benicio del Toro). Ωστόσο το αμαρτωλό του παρελθόν είναι χαραγμένο με πολλά τατουάζ στο δέρμα του, τα οποία είναι η αιτία απόλυσης του από μια λέσχη πλουσίων όπου εργάζεται. Ως απόρροια, ξαναμπλέκει με το ποτό μετά από χρόνια και φτάνει στο σημείο να οδηγάει μεθυσμένος. Η γυναίκα του νεκρού (Naomi Watts), αφού μαθαίνει τα μοιραία νέα αποφασίζει να δωρίσει την καρδιά του άντρα της δίνοντας ζωή στον άγνωστο καρδιοπαθή.

            Αυτός  αντί να βρει την ησυχία του και να προχωρήσει στην απόκτηση ενός παιδιού που τόσο ποθεί η σύντροφος του, επιδίδεται στο κυνήγι της. Με τα πολλά τη βρίσκει και γίνονται ένα αρρωστημένο ζευγάρι που ζητάει εκδίκηση από τον μεθυσμένο οδηγό που άλλαξε τη ζωή τους. Ο φονιάς έχοντας ήδη παραδοθεί στην αστυνομία, αρνούμενος την οικογένεια του καθώς κανείς δεν τον είδε να παρασέρνει τα θύματα του, έχει οδηγηθεί στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκιση του και με τη βοήθεια ενός ασήμαντου ιδιωτικού ντετέκτιβ το ζευγάρι βρίσκει τα ίχνη του για να αρχίσει η νέα τραγωδία.

         Παιγνιώδης πλοκή με την αφήγηση να πηγαίνει πίσω μπρος και παράλληλα του μοιραίου γεγονότος, πρόκειται για ένα σχόλιο για την κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου δίχως ηθικολογικές φανφάρες. Αν θυμηθούμε ότι το Amores Peros έκλεινε με τη φράση because we are also want what we have lost’ (σε ελεύθερη μετάφραση: γιατί ζητάμε ακόμη αυτό που χάσαμε), το 21 Grams συνεχίζει τη μελέτη πάνω στην ατελέσφορη περιπλάνηση μας. Η ρομαντικά θλιμμένη μονοτονική μουσική στο τέλος  της ταινίας προετοιμάζει το έδαφος για την επερχόμενη βαβέλ.