Πάνος Ιωαννίδης
Ποδόσφαιρο
Ποδόσφαιρο
Μια μπάλα κυλάει σε μια φτωχογειτονιά κάνοντας μια χούφτα μπόμπιρες να τρέχουν ξωπίσω της. Πρόκειται για την πλέον χαρακτηριστική εικόνα, που εδραιώνει το ποδόσφαιρο ως βασιλιά των σπορ στην συνείδηση των ανθρώπων. Αρσενικού φύλου κατά κανόνα. Που με τα χρόνια, λαμβάνει θέση θρησκεύματος στην συνείδηση των περισσότερων ενηλίκων αντρών που επιχειρούν να μάθουν τα μυστήρια στα αγόρια τους.
Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις για την σχέση των φιλάθλων με το ποδόσφαιρο. Η ανθρωπολογική δηλώνει ότι βασίζεται στην ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει σε μια αγέλη, ποδοσφαιρική ομάδα στην προκειμένη περίπτωση. Η κοινωνιολογική τονίζει ότι πρόκειται για ένα μέσο που επιτρέπει την -προσωρινή και κατά τη διάρκεια του ματς-υπέρβαση των ταξικών ανισοτήτων. Η θεολογική που συχνά συνδέει την νίκη των αδύναμων ομάδων επί των δυνατών με την ύπαρξη μεταφυσικών δυνάμεων. Και άλλες πολλές.
Στο κέντρο βάρους όλων ωστόσο στέκει η πολιτική οικονομία του ποδοσφαίρου. Δεν είναι μόνο τα υπέρογκα συμβόλαια με τα οποία αμείβονται πολλοί παίκτες. Ούτε το μπάτζετ της διαφημιστικής δαπάνης που ξεπερνά το συνολικό προϊόν πολλών κρατών. Είναι κυρίως η επιλογή των κυβερνήσεων να χρηματοδοτούν μουντιάλ, γήπεδα και φιέστες, την ώρα που λίγο πιο πέρα στις παραγκουπόλεις και στις λαϊκές γειτονιές ένα πιάτο φαγητό εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Είναι και η επιλογή πολλών φιλάθλων να μην χρησιμοποιούν τη δύναμη τους ώστε οι κολοσσοί εταιρίες ομάδες να μην μεταβιβάζουν μέρος των τεράστιων κερδών τους προς την καταπολέμηση της φτώχειας. Ή ίσως να είναι όλα αυτά μια συντονισμένη πολιτική ώστε να τηρούνται οι επιθυμητές ισορροπίες και η απόσταση από μια φτωχογειτονιά σε ένα γήπεδο πολυτελείας να μεγαλώνει όσο περισσότερο μπαίνουμε στον νέο οικονομικό κύκλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου