Ανέκδοτ@ Δράμα Αόρατη Πόλη

Πάνος Ιωαννίδης

Δράμα, Αόρατη Πόλη

νερό κυλάει στα χέρια μου

δροσίζει τις γραφίδες

και χύνεται μέσα στα σπίτια

νερό που κυλάει

της πόλης το αίμα

άγνωστη μνήμη

στου δρόμου το τέρμα

μια πόλη μικρούλα στα μάτια του κόσμου

μια πόλη μεγάλη στις στάσεις του πόνου

ζωές ριγμένες στη μάχη της μέρας

αργά καλοκαίρια στης νύχτας το πέρα

ανοίγω τα μάτια στους ήχους της τύχης

και γίνομαι επαίτης στους στόχους της νίκης

κοιμίζω τις λέξεις και κλείνομαι έξω

νερό που κυλάει στο άσχημο τέλος