Πάνος Ιωαννίδης
κυριακάτικο
τα σύννεφα
κάλυπταν τα βήματα
καθώς ο καιρός
μου έβρισκε την πόλη
γύρευα τη βροχή
όπως το παιδί τη
χαμένη του μάνα
τα βλέμματα μου χρωμάτιζαν
γκρίζους δρόμους
μια μονότονη
μελωδία κάθε φορά
η επίσκεψη στην
πόλη
έχασε το τέμπο
μια ηλιόλουστη μέρα όταν
όλα ήταν όπως
έδειχναν
και οι λέξεις
έβρισκαν το νόημα τους
ελλειπτική
εικόνα κάθε φορά
η αναχώρηση από
την πόλη
το πνεύμα σου ξεχνιέται
σε πίνακα
ζωγραφικής
που δείχνει τον
εαυτό σου
να προσφέρει στη
ζωή την αξία της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου