3 Ποιήματα του Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Σήμερα το negra literatura έχει τη χαρά και την τιμή να φιλοξενεί τρία ποιήματα ενός σπουδαίου ποιητή, του Δημήτρη Π. Κρανιώτη.

Δημήτρης Π. Κρανιώτης -Τρία Ποιήματα

Παζλ

Να γεννιέμαι στο δάσος

από νερό και χώμα.

Δέντρο να γίνομαι

σκορπίζοντας τα φύλλα.

Να αιωρούμαι ανίερα

ως παζλ στον αέρα.

Να με τρώνε τα πουλιά

ως ρυτίδες με χρώμα.

Ν’ αναζητώ

με “Silver Αlert'

δίχως όνομα

εμένα.

Χώματα και Χρώματα

Έσπασα μέσα μου

δυο ποτήρια κρασί,

και τρεις κούπες τσάι,

μα δεν έκοψα το ψωμί

με το μαχαίρι

που πισώπλατα

κάρφωσα τη λογική μου,

το βράδυ που ξέφυγε

η ανάσα μου

απ’ το μετέωρο γιατί,

όταν αράχνη έγινε

και παγίδευσε

χώματα και χρώματα

που η ζωή γεννάει

και τυραννάει

καταραμένες ώρες

έμπνευσης και θανάτου.

Παντός Καιρού

Προφταίνω να φύγω

μα υπομένω,

σαν κλάδεψα

λίγα χρήματα

για μπρέκφαστ αναψυχής.

Μάταια διακόπτω

τον ειρμό μου

με τάιμ άουτ

κι απρόσεκτα

θερίζω το χρόνο.

Με ποινές παντός καιρού

τον αποκαθηλώνω.

Για τον Δημήτρη Π. Κρανιώτη:  

Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης είναι ιατρός παθολόγος και ποιητής από τη Λάρισα. Έχει εκδώσει 7 ποιητικές συλλογές: “Ίχνη' (1985), “Πήλινα Πρόσωπα' (1992), “Νοητή Γραμμή' (2005), “Θίνες' (Ρουμανία 2007), “Ενδόγραμμα' (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία, 2010), “Έδδα' (Ρουμανία 2010), “Ψευδαισθήσεις' (Ρουμανία 2010).