Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Καφενείο (Σύντομες Σκέψεις)#9

Πάνος Ιωαννίδης

Βροχή

Μερικές φορές είναι καλό να σιωπούμε και να ακούμε μόνο τον ήχο της βροχής, ψιθυρίζει ο εξαφανισμένος ήρωας στο Μετέωρο Βήμα του Πελαργού. Η βροχή στη ματιά μου ενώνει τον ουρανό με τη γη, κάνει ένα τα σύννεφα με τη θάλασσα, αλλάζει την σχέση ανάμεσα στο χώρο και στον χρόνο. Η βροχή καταργεί την σύμβαση του κυκλοτερούς χρόνου, καθώς συνιστά μια παρεμβολή ανάμεσα στον ήλιο και στο καθημερινό βλέμμα.
    Η βροχή γεμίζει τις πένες μου . Με τη μεταφορική έννοια, δίχως βροχή δηλαδή πόνο και αναταραχή δεν έχει δημιουργία. Με την αισθαντική έννοια η μυρωδιά της βροχής ντύνει τις λέξεις με τα απαραίτητα ενδύματα ώστε να γίνουν ιστορίες. Με τη φυσιολατρική έννοια, η φύση μετά την καταιγίδα δείχνει όλο το μεγαλείο της στα μάτια του μικρού δημιουργού.
      Η βροχή κάνει τα μεγάλα έθνη, γράφει ο Bunuel στην αυτοβιογραφία του. Με τον γνωστό του βλάσφημο και αναρχικό τρόπο καταφέρνει να δώσει στη βροχή μια ακόμη ιδιότητα: αυτή που φέρνει ανθρώπους και αγάπες πιο κοντά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου