Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Βροχή



"Μερικές φορές, πρέπει να σωπαίνει κανείς, για να µπορεί ν' ακούει τη µουσική πίσω απ' τον ήχο της βροχής"
(Θόδωρος Αγγελόπουλος, Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού)

Η βροχή αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της αστυνομικής λογοτεχνίας. Η βασική της συνεισφορά. κατά τη δική μου οπτική, έγκειται ότι δένει με το αγαπημένο χρώμα του είδους. Γκρι. Η βροχή δημιουργεί το περιβάλλον και αναπαράγει εκείνες τις συνθήκες που επιτρέπουν στους ήρωες να δράσουν, τα φαινόμενα να μετασχηματιστούν σε γεγονότα και αυτά σε τεκμήρια. Η βροχή ακόμη επιτρέπει στην αφήγηση. να αναδείξει τα δικά της σημεία καμπής που στρέφουν την ιστορία προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
       Η βροχή δεν εκφράζει τίποτα περισσότερο, από την περιβαλλοντική επίδραση στην συμπεριφορά των ηρώων. Τονίζει το ρευστό και το διαρκώς μετακινούμενο περιβάλλον, εντός του οποίου οι καλοί και οι κακοί μιας αστυνομικής ιστορίας καλούνται να οδηγηθούν προς τη λύτρωση, την αφάνεια και την συνέχεια. Επιπρόσθετα, διευκολύνει την αισθητική του κειμένου καθώς προσδιορίζει άμεσα το στυλ του.
        Στη Γυναίκα από τη Ζυρίχη, χρησιμοποίησα τη βροχή ως καίριο στοιχείο της αφήγησης. Από την αρχή της γνωριμίας τους, μέχρι τα κρισιμότερα σημεία της αφήγησης, η βροχή είναι σύντροφος και αρωγός της πορείας προς την κάθαρση. Όταν όλα τελειώνουν, η ατμόσφαιρα πλέον είναι λαγαρή, επιτρέποντας στον καθένα να πάρει το δρόμο του.
      Η βροχή έχει μια μοναδική μυρωδιά για κάθε λάτρη της. Αυτό επιτρέπει στον συγγραφέα να περιγράψει κλειστούς και ανοικτούς χώρους με βάση  τις οσμές της πολύ δικής του γλώσσας.   Η βροχή κάνει τα μεγάλα έθνη, συνήθιζε να λέει ο Bunuel για να κοροϊδέψει το φασιστικό καθεστώς της πατρίδας του, αλλά και για να εκφράζει με το δικό του αιρετικό και αναρχικό τρόπο την αγάπη του για τη βροχή. Η βροχή είναι η κρησάρα από όπου ξεχύνεται η γλώσσα του συγγραφέα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου